وبلاگ

کاتالیست‌های فرایند ریفرمینگ

مقدمه‌ای بر کاتالیست‌های ریفرمینگ

فرایند ریفرمینگ کاتالیستی یک فرآیند شیمیایی است که در آن هیدروکربن‌های سنگین (مانند نفت سفید یا بنزین) تحت دما و فشار بالا و حضور یک کاتالیست به هیدروکربن‌های سبک‌تر و با ارزش‌تر (مانند بنزین با ترکیب‌های مختلف) تبدیل می‌شوند. کاتالیست‌های ریفرمینگ برای ارتقاء عدد اکتان و تولید هیدروکربن‌های با ارزش‌تر از هیدروکربن‌های اولیه مانند نفتا و گازهای پالایش‌شده استفاده می‌شوند. این کاتالیست‌ها معمولاً شامل ذرات فلزی فعال هستند که روی بستر آلومینا (Al-OH) قرار گرفته‌اند.

دو تکنولوژی متدوال در این فرآیند عبارتند از : تکنولوژی های Fixed Bed و Moving Bed

هر یک از فرآیندها ویژگی‌های خاص خود را دارند که آن‌ها را برای شرایط متفاوتی مناسب می‌سازد:

فرآیند Fixed Bed دارای شرایط ثابت و پایدار می‌باشد. در مقابل، فرآیند Moving Bed این امکان را می‌دهد تا در فرآیندهایی با ظرفیت بالا و نیاز به تحرک بیشتر کاتالیست، عملکرد بهتری داشته باشند.

کاتالیست‌های Fixed Bed معمولاً برای فرآیندهایی که نیاز به زمان تماس طولانی‌تر برای واکنش دارند، طراحی می‌شوند و به همین دلیل برای تبدیل‌های بالا مناسب‌تر هستند. این در حالی است که کاتالیست‌های Moving Bed با سرعت فضایی بالاتر، برای پردازش خوراک با جریان بیشتر و در فرآیندهای با ظرفیت بالا کارآمدتر عمل می‌کنند.

کاتالیست‌های Fixed Bed معمولاً در فشارهای بالاتر کار می‌کنند که این ویژگی برای فرآیندهایی که به فشار بالا نیاز دارند و شرایط پیچیده دارند، مناسب است. در حالی که کاتالیست‌های Moving Bed با فشار پایین‌تر کار می‌کنند که می‌تواند هزینه‌های عملیاتی را کاهش دهد و برای سیستم‌های کم‌فشار ایده‌آل باشد.

در نهایت، کاتالیست‌های Fixed Bed به دلیل فعالیت کاتالیستی بالا، انتخاب‌پذیری مناسب و طول عمر چرخه طولانی شناخته می‌شوند، که آن‌ها را برای عملیات پایدار و بلندمدت مناسب می‌سازد. در حالی که کاتالیست‌های Moving Bed به دلیل استحکام بیشتر و کارایی بالاتر در فرآیندهای مداوم و مقیاس بزرگ، برای این نوع فرآیندها مناسب‌تر هستند.

هر یک از این کاتالیست‌ها ویژگی‌ها و کاربردهای منحصربه‌فردی دارند و انتخاب آن‌ها به فرآیند عملیاتی، شرایط واکنش، و هدف نهایی بستگی دارد.

ساختار و ویژگی‌های کاتالیست پلاتین بر پایه آلومینا

کاتالیست‌های ریفرمینگ بر پایه آلومینا معمولاً از یک فلز فعال (مانند پلاتین) تشکیل شده‌اند که روی یک بستر آلومینا قرار گرفته است. آلومینا در این کاتالیست‌ها نقش حامل (support) را ایفا می‌کند و خود به‌طور طبیعی اسیدی است. با این حال، برای بهبود عملکرد کاتالیستی و افزایش کارایی در فرآیندهای ریفرمینگ، بهبوددهنده‌هایی به سیستم اضافه می‌شوند.

علاوه بر این، کلرینه کردن آلومینا باعث تقویت عملکرد اسیدی بستر و بهبود واکنش‌هایی مانند ایزومریزاسیون و آلکیلاسیون می‌شود. این تغییرات به‌طور خاص باعث تقویت تولید هیدروکربن‌های با ارزش‌تر، افزایش کارایی کاتالیست و طول عمر بیشتر آن می‌شوند.

  • کاتالیست‌های فرآیند fixed bed  معمولا به شکل سیلندری بوده و به‌طور معمول از فلز پلاتین (Pt) و پلاتین -رنیوم   (Pt,Re)‌به عنوان اجزای فعال استفاده می‌کنند. فلز  Reجهت افزایش پایداری و طول عمر کاتالیست به کار می‌رود.
  • کاتالیست‌ها  فرآیند Moving bed  معمولا به شکل کروی طراحی شده و از فلزاتی مانند پلاتین و پلاتین-قلع (Pt,Sn) بهره می‌برند. فلز Sn  جهت بهبود عملکرد در واکنش های خاص و کاهش تشکیل کک به کار می‌رود.

مکانیزم عملکرد کاتالیست پلاتین بر پایه آلومینا

عملکرد کاتالیست‌های پلاتین بر پایه آلومینای کلریینه بر اساس دو مکانیسم است:

  • واکنش‌های هیدروژناسیون: پلاتین به‌عنوان فلز فعال، هیدروژن را جذب کرده و آن را فعال می‌کند. این هیدروژن فعال‌شده به ترکیبات هیدروکربنی اشباع‌شده منتقل می‌شود و باعث تولید هیدروکربن‌های دارای عدد اکتان بالا می‌شود.
  • واکنش‌های ایزومراسیون و آلکیل‌سازی: آلومینای کلریینه دارای خواص اسیدی بالاتری است که موجب تسهیل ایزومراسیون و آلکیل‌سازی هیدروکربن‌ها می‌شود. این واکنش‌ها باعث تبدیل هیدروکربن‌های خطی به ایزومرهای شاخه‌ای با عدد اکتان بالا می‌شوند.

کاتالیست پلاتین بر پایه آلومینا با ساختار فلزی خود، واکنش‌های مرتبط با تبدیل هیدروکربن‌ها را از طریق عملکرد فلزی تقویت می‌کند. در این ساختار، فلز پلاتین به‌عنوان مرکز فعال در واکنش‌های هیدروژناسیون، تغییر ساختار هیدروکربن‌ها، و ایجاد مولکول‌های جدید عمل می‌کند. در واکنش‌های ارتقاء عدد اکتان، گروه‌های اسیدی Al-OH روی آلومینا نقش مهمی در جذب و فعال‌سازی مولکول‌ها ایفا می‌کنند، که باعث تسریع واکنش‌ها و افزایش عدد اکتان می‌شود.

واکنش‌های اسیدی معمولاً شامل جذب مولکول‌های آلکان بر روی سایت‌های اسیدی است که باعث ایجاد کاربکاتیون‌ها و تحریک واکنش‌های بعدی مانند ایزومریزاسیون و آلکیلاسیون می‌شود. از طرف دیگر، عملکرد فلزی به‌ویژه در واکنش‌های هیدروژناسیون نقش اصلی را دارد.

مزایای کاتالیست پلاتین بر پایه آلومینا کلرینه شده

کاتالیست‌های پلاتین بر پایه آلومینا کلرینه دارای مزایای چشمگیری هستند که آنها را برای فرآیندهای ریفرمینگ بسیار مناسب می‌سازد:

  • افزایش فعالیت کاتالیستی: افزودن کلر به آلومینا باعث افزایش فعالیت اسیدی بستر شده و در نتیجه، کارایی کاتالیست در دماهای بالا و فشارهای مختلف افزایش می‌یابد.
  • افزایش پایداری و طول عمر کاتالیست: وجود کلر به‌عنوان اصلاح‌کننده بستر باعث کاهش تشکیل کک و بهبود پایداری کاتالیست در طول زمان می‌شود.
  • تقویت تولید هیدروکربن‌های با ارزش‌تر: کاتالیست‌های پلاتین کلرینه شده به‌طور ویژه در واکنش‌های ایزومریزاسیون و آلکیلاسیون موثر هستند و به تولید هیدروکربن‌های با عدد اکتان بالا کمک می‌کنند.
  • کاهش نیاز به دما و فشار بالا: این کاتالیست‌ها می‌توانند در شرایط ملایم‌تری فعالیت کاتالیستی مطلوبی را ارائه دهند، که این ویژگی به کاهش هزینه‌های عملیاتی و افزایش ایمنی کمک می‌کند.

تأثیر کاتالیست پلاتین بر پایه آلومینای کلرینه‌شده بر خروجی فرآیند

کاتالیست پلاتین بر پایه آلومینای کلرینه‌شده با عملکرد دوگانه خود (اسیدی و فلزی) تأثیرات زیادی بر خروجی فرآیند ریفرمینگ دارد:

  • افزایش عدد اکتان

کاتالیست پلاتین بر پایه آلومینای کلرینه‌شده به‌طور موثری باعث افزایش عدد اکتان می‌شود. عملکرد اسیدی آلومینا در این کاتالیست‌ها باعث تبدیل هیدروکربن‌های نفتنی به هیدروکربن‌های آروماتیکی با عدد اکتان بالا می‌شود. این ویژگی به‌ویژه در تولید سوخت‌های با کیفیت بالا و بنزین‌های با عدد اکتان بالا اهمیت دارد.

  • افزایش پایداری کاتالیست

آلومینای کلرینه‌شده با افزودن کلر به ساختار آلومینا، خاصیت اسیدی بستر را تقویت می‌کند و منجر به جلوگیری از تشکیل کک و کاهش دوده در سطح کاتالیست می‌شود. این ویژگی باعث می‌شود که کاتالیست‌های پلاتین بر پایه آلومینای کلرینه‌شده پایداری بالاتری داشته باشند و طول عمر طولانی‌تری نسبت به کاتالیست‌های بدون کلر داشته باشند.

  • بهبود واکنش‌های د هیدروژناسیون و ایزومریزاسیون

کاتالیست‌های پلاتین به‌ویژه در واکنش‌های د هیدروژناسیون و ایزومریزاسیون عملکرد بالایی دارند. پلاتین به‌عنوان یک عامل فلزی در این فرآیندها عمل می‌کند و قادر است ترکیبات پارافینی را به اولفین‌ها و سپس به آروماتیک‌ها تبدیل کند. این تغییرات باعث بهبود کیفیت سوخت و تولید هیدروژن اضافی می‌شود.

  • جلوگیری از تشکیل کک

یکی از مشکلات اصلی در فرآیند ریفرمینگ، تشکیل کک روی سطح کاتالیست است که می‌تواند عملکرد کاتالیست را کاهش دهد. آلومینای کلرینه‌شده به دلیل افزودن کلر به آلومینا، از تشکیل کک جلوگیری می‌کند و باعث می‌شود که کاتالیست برای مدت طولانی‌تری فعال باقی بماند.

  • افزایش پایداری در فشارهای پایین

کاتالیست‌های پلاتین بر پایه آلومینای کلرینه‌شده، با استفاده از ویژگی‌های فلزی و اسیدی خود، می‌توانند در فشارهای پایین‌تر نیز عملکرد بهتری داشته باشند. این ویژگی باعث می‌شود که فرآیند ریفرمینگ در شرایط کم‌فشارتر به‌طور موثرتر انجام شود و از نظر اقتصادی بهینه‌تر باشد.

نتیجه‌گیری

کاتالیست‌های پلاتین بر پایه آلومینا به‌عنوان یک گزینه بسیار موثر برای فرآیندهای ریفرمینگ شناخته می‌شوند. با افزایش فعالیت اسیدی بستر و تقویت عملکرد فلزی کاتالیست، این نوع کاتالیست‌ها قادر به تولید هیدروکربن‌های با ارزش‌تر و افزایش عدد اکتان محصول نهایی هستند. همچنین، با تقویت پایداری و کاهش نیاز به دماهای بالا، کاتالیست‌های پلاتین بر پایه آلومینا کلرینه شده به یک انتخاب مطلوب برای واحدهای ریفرمینگ تبدیل شده‌اند.
این ویژگی‌ها باعث می‌شود که این کاتالیست‌ها در فرآیندهای صنعتی که نیاز به بهینه‌سازی عدد اکتان و تولید هیدروکربن‌های با ارزش دارند، نقش کلیدی ایفا کنند.

https://www.instagram.com/artin.azma/?hl=en

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *