روش استاندارد آزمون، تعیین عناصر Si، P، S، Ti، V، Cr، Mn، Co، Ni، Cu، Nb، Mo و W در فولاد را به روش فلورسانس پرتو ایکس مشخص می‌نماید.
این روش آزمون بر اساس رابطه بین شدت خطوط مشخصه فلورسانس عناصر و محتوای جرمی آنها در نمونه استوار است. با اسکن پرتو ایکس اولیه تحریک شده و محتوای جرمی عناصر با استفاده از منحنی‌های کالیبراسیون تعیین می‌گردد.
آماده‌سازی نمونه و استانداردها برای کالیبراسیون شامل پرداخت با دستگاه تراش و تمیزکاری نهایی با الکل می‌باشد. زبری سطح باید کمتر از ۵۰ میکرون بوده، عاری از ترک، تخلخل، حفره، ناخالصی‌های غیرفلزی یا شل شدگی باشد.
نمونه آنالیز به صورت دیسکی با قطر ۴۰ میلی‌متر و ضخامت حداکثر ۲۰ میلی‌متر با سطح صاف تهیه می‌شود. زبری سطح باید کمتر از ۵۰ میکرون باشد.
در صورت کمبود ماده نمونه، می‌توان دیسکی با قطر ۲۰ میلی‌متر و ضخامت ۱۰ میلی‌متر یا نمونه‌ای با یک سطح صاف در ابعاد مشخص شده تهیه نمود.
نیازی به آماده‌سازی بیشتر نمونه نیست. نمونه در کارتریج مخصوص قرار گرفته و سپس وارد طیف‌سنج می‌شود. آنالیز به صورت خودکار با برنامه انتخاب شده انجام می‌پذیرد.
| عنصر | محدوده جرم عنصر, % |
| Si | 0,05 – 5,0 |
| P | 0,002 – 0,20 |
| S | 0,002 - 0,20 |
| Ti | 0,010 – 5,0 |
| V | 0,010 – 5,0 |
| Cr | 0,05 – 35,0 |
| Mn | 0,05 –20,0 |
| Co | 0,05 –20,0 |
| Ni | 0,05 – 45,0 |
| Cu | 0,010 –5,0 |
| Nb | 0,010 –2,0 |
| Mo | 0,05 – 10,0 |
| W | 0,05 –20,0 |