یکی از مهم ترین و در حقیقت یکی از پر مخاطره ترین جابه جایی هایی در آزمایشگاه ها و انبارهای آن ها صورت می گیرد استفاده از موادی شیمیایی است که می توانند اشتعال زا و خطرناک باشند که باید برای نگهداری و حمل و نقل آنها ایمنی بسیاری را در نظر داشت.
این ارزیابی مواد شیمیایی و آتشگیر بودن آن ها با توجه به ویژگی های شیمیایی موادهای مورد نظر و یا حتی با رجوع به دستنامه های مربوطه امکان پذیر می باشد. اما درباره نمونه های ناخالصی مانند برش های نفتی لازم است که آزمایش هایی مستقیم برای تعیین یا برآورد ضریب آتش گیری آن ها به کار گرفته شود. به همین خاطر در بسیاری از آزمایشگاه های صنعتی و شیمیایی از دستگاه تعیین نقطه اشتعال به روش روباز استفاده می شود.
دستگاه تعیین نقطه اشتعال به روش روباز
آزمایش هایی که برای مشخص شدن نقطه اشتعال مواد اولیه صورت می گیرند از سری آزمایش هایی هستند که می توانند معیاری از دمای آتشگیری و یا میزان مخلوط بخاری که قابل اشتعال در هوا می باشند را مشخص می کنند. در حقیقت دمای اشتعال یک نمونه از دمایی است که می تواند مخلوط بخار قابل اشتعال در هوا را در یک سطح تشکیل دهد.
دستگاه تعیین نقطه اشتعال به روش روباز برای انجام این آزمایش ها مورد استفاده قرار می گیرد البته ناگفته نماند که روش های بسیار دیگری هم وجود دارند که به صورت استاندارد می توان از آن ها استفاده کرد. که باید در انتخاب روش درست برای این اندازه گیری مهم دقت بسیاری شود.
از آنجایی که روش ندازه گیری نقطه اشتعال یک روش دینامیک می باشد و با توجه به سرعت گرم شدن نمونه باید دقت شود در مواردی که نمونه مورد آزمایش دارای حرارت پایین می باشد روش اندازه گیری باید با سرعت گرم کردن کم تری انجام شود تا شرایط آزمایش به شرایط تعادل نزدیک تر باشد.
اندازه گیری نقطه اشتعال
برای اندازه گیری نقطه اشتعال توسط دستگاه تعیین نقطه اشتعال به روش رو باز نحوه استفاده از دستگاه و شرایط اجرای آن بسیار مهم می باشد و در گزارش نقطه اشتعال باید روش استاندار آن مشخص باشد.
با توجه به این موارد ذکر شده نمی توان رابطه عمومی و قابل اطمینانی را بین نتایج بدست آمده از یک روش و سایر روش های آزمون یا دستگاه های متفاوت آزمون برقرار نمود.
در حقیقت و به طور کلی شیوه های اندازه گیری نقطه اشتعال به دو روش روباز و سربسته به طور مستقیم انجام می شوند.
متداول ترین روش های اندازه گیری نقطه اشتعال
- استاندارد ملی ۱۹۸- IP36 – ISO 2592 – ASTM D92
- استاندارد ملی ۱۹۶۹۵ – ASTM D93– ISO 2719 – IP34
- استاندارد ملی ۱۲۶۹۱- IP170 – ISO 13736
استاندارد ملی ۱۹۸- IP36 – ISO 2592 – ASTM D92
در این روش اندازه گیری نقطه اشتعال که توسط دستگاه روباز انجام می شود برای اندازه گیری انواع فراورده های نفتی در محدوده دمایی ۷۹ درجه سانتیگراد و یا حداکثر دمای ۴۰۰ درجه سانتیگراد مورداستفاده هستند
در این روش اندازه گیری از دماسنج ASTM 11C/IP 28C یا دستگاه الکترونیک اندازه گیری دما مانند دماسنج استفاده می شود تا اندازه گیری دقیق تری صورت بگیرید
استانداردملی ۱۹۶۹۵ – ASTM D93– ISO 2719 – IP34
استاندارد دوم که برای اندازه گیری نقطه اشتعال تایید شده است و مورد استفاده می باشد استاندارد ملی ۱۹۶۹۵ است که توسط دستگاه های سربسته انجام می شوند در این روش محدوده دمایی حداقل ۴۰ و حداکثر ۳۷۰ درجه سانتیگراد می باشد.
روش استاندارد ملی ۱۹۶۹۵ در محدوده دمایی ۶۰ تا ۱۹۰ درجه سانتیگراد با استفاده از دستگاه اتوماتیک پنسکی- مارتنز کاربرد دارد.از این روش برای مشخص کردن و تعیین مواد غیر قابل اشتعال استفاده می شود.
استانداردملی ۱۲۶۹۱- IP170 – ISO 13736
و اما سومین استاندار اندازه گیری نقطه اشتعال، که این روش هم به صورت سربسته انجام می شود. برای اندازه گیری نقطه اشتعال با توجه به مایعات اشتعال پذیر با نقطه اشتعال بسته در محدوده دمایی حداقل۳۰- و حداکثر ۷۵ درجه سانتیگراد مورد استفاده قرار می گیرد.
در روش استاندار ملی ۱۲۶۹۱ از دماسنج های IP75C و IP74C که سنجش دمایی یکسانی دارند به همراه دماسنج های جیوه ای استفاده می شود.
حرف آخر
شرکت آرتین آزما مهر به عنوان نمایندگی متلر در کشور ایران سعی کرده است تا با ارائه بهترین دستگاه ها و تجهیزات آزمایشگاهی رضایت خاطر مشتریان خود را فراهم آورد. دستگاه تعیین نقطه اشتعال به روش روباز یکی از همان تجهیزات آزمایشگاهی است که شما می توانید با راحتی از این شرکت خریداری کنید.
ما سعی کردیم در مقاله امروزه علاوه بر معرفی دستگاه اندازه گیری نقطه اشتعال روش های دیگری که به صورت استاندارد برای این منظور استفاده می شوند را به شما معرف کنیم.
در انتها یادآور می شویم که علاوه بر استاندارها و دستگاه نام برده شده در این مقاله برای تعیین نقطه اشتعال روش های دیگری هم وجود دارند و لازم است که کاربرد آزمون انتخاب آنها نیز با توجه به استانداردهای موجود انجام شود تا نتیجه درست و بهتری برای نقطه اشتعال بررسی شده گزارش شود.