این روش آزمون به تعیین مقدار جرمی عناصر مس (Cu)، آهن (Fe)، نیکل (Ni)، کروم (Cr)، منگنز (Mn) و زیرکونیوم (Zr) که به صورت معلق (اعم از کلوئیدی یا معلق درشت) در محیط‌های آبی تکنولوژیکی نیروگاه‌های هسته‌ای وجود دارند، اختصاص دارد. این اندازه‌گیری با استفاده از روش فلوئورسانس پرتو ایکس و توسط دستگاه اسپکترومتر "SPECTROSCAN MAKC" انجام می‌گیرد.
تعیین مقدار جرمی فلزات مس (Cu)، آهن (Fe)، نیکل (Ni)، کروم (Cr)، منگنز (Mn) و زیرکونیوم (Zr) که به‌صورت معلق (اعم از کلوئیدی یا معلق درشت) در آب وجود دارند، بر اساس جداسازی این عناصر با استفاده از فیلترهای سلولز استات انجام می‌شود. پس از فیلتراسیون، غلظت عناصر با روش فلوئورسانس پرتو ایکس (XRFA) تعیین می‌گردد.
ترتیب و شرایط نمونه‌برداری باید به‌گونه‌ای باشد که با ترکیب شیمیایی محیط مورد بررسی مطابقت داشته باشد. فعالیت کل نمونه نباید از 3٫7×10⁷ بکرل (1×10⁻³ کوری) تجاوز کند.
تعیین مقدار جرمی فلزات بر روی دو نمونه هم‌زمان انجام می‌شود. ماده نمونه از فیلتر عبور داده می‌شود، سپس فیلتر در شرایط محیطی خشک شده، در کارتریج قرار گرفته و در اسپکترومتر مورد آنالیز قرار می‌گیرد. تجزیه‌وتحلیل به‌صورت خودکار و با برنامه‌ای از پیش انتخاب‌شده انجام می‌شود.
بسته به هدف آنالیز، غلظت یک یا چند عنصر قابل اندازه‌گیری است.
مقدار جرمی قابل اندازه‌گیری عناصر مطابق با این روش آزمون، برای عناصر مس (Cu)، آهن (Fe)، نیکل (Ni)، منگنز (Mn)، کروم (Cr) و زیرکونیوم (Zr)، در بازه 0.005 تا 0.090 میلی‌گرم در دسی‌متر مکعب (mg/dm³) می‌باشد.
برای اندازه‌گیری در حد پایین این بازه، حجم نمونه مورد نیاز تقریباً ۱ دسی‌متر مکعب (1 dm³) است. در صورتی که غلظت عناصر بالاتر باشد، حجم نمونه مورد نیاز تا ۱۰۰ سانتی‌متر مکعب (100 cm³) کاهش می‌یابد.