تعیین عناصر Bi، Pb، Zn، Cu، Ni، Co، Fe، Mn، Cr و V در آب‌های طبیعی، آشامیدنی و فاضلاب

روش آزمون: اندازه‌گیری غلظت فلزات در آب با استفاده از فیلترهای سلولزی و آنالیز XRF

1. آماده‌سازی نمونه

• تغلیظ فلزات: فلزات موجود در آب بر روی فیلترهای سلولزی تغلیظ می‌شوند.

• اسیدی کردن نمونه (در صورت تأخیر در آنالیز):

  • اگر آنالیز در همان روز انجام نشود، نمونه با اسید نیتریک غلیظ تا pH=1-2 اسیدی می‌شود.

  • بخشی از نمونه برای تعیین فرم‌های محلول فلزات فیلتر می‌گردد.

2. تعیین غلظت فلزات

• فرم‌های محلول: پس از فیلتراسیون نمونه اندازه‌گیری می‌شوند.

• کل فرم‌ها (محلول + نامحلول): پس از اسیدی کردن نمونه (انحلال کامل) تعیین می‌گردد.

• فرم‌های نامحلول: از تفاضل غلظت کل و غلظت فرم‌های محلول محاسبه می‌شود.

3. ویژگی‌های روش

• عدم نیاز به پیش‌تصفیه آب: برای حذف اثرات ماتریکس (تداخل شیمیایی ناشی از ترکیب نمونه)، نیاز به تصفیه خاصی نیست.

• تغلیظ یکنواخت: غلظت نهایی فلزات نتیجه جذب روی فیلترها است.

4. مراحل آنالیز

1. فیلتراسیون نمونه:

   • فیلتر در نگهدارنده مخصوص قرار می‌گیرد.

   • آب نمونه با استفاده از پمپ پریستالتیک از فیلتر عبور داده می‌شود.

2. پس از جذب:

   • فیلتر خشک شده و در کپسول نمونه قرار می‌گیرد.

   • آنالیز با طیف‌سنج (XRF) انجام می‌شود.

3. آنالیز خودکار: بر اساس برنامه انتخابی، یک یا چند عنصر در فرم محلول یا کل فرم‌ها اندازه‌گیری می‌شوند.

5. افزایش دقت آنالیز

• برای افزایش دقت، می‌توان از استاندارد داخلی (محلول بیسموت در روغن) استفاده کرد.

6. کاربردهای روش

• این روش برای تعیین فلزات در آب با اهداف مختلف (آنالیز فرم محلول، کل یا نامحلول) قابل استفاده است.