این روش آزمون به تعیین مقدار جرمی مس (Cu) و آهن (Fe) محلول در آب‌های تکنولوژیکی نیروگاه هسته‌ای (شامل: حامل حرارتی، محلول‌های پس از غیرفعال‌سازی تجهیزات، و محلول‌های حاصل از شست‌وشوی تجهیزات مدار از رسوبات مس و آهن) اختصاص دارد. این اندازه‌گیری با استفاده از روش فلوئورسانس پرتو ایکس و توسط اسپکترومترهای SPECTROSCAN MAKC انجام می‌شود.
(شماره روش آزمون: 01.02.153)
نمونه‌برداری برای آنالیز بر اساس استاندارد GOST R 51592-2000 با عنوان «آب – الزامات عمومی برای نمونه‌برداری» انجام می‌شود.
ترتیب و شرایط نمونه‌برداری باید به گونه‌ای باشد که با ترکیب شیمیایی محیط مورد بررسی مطابقت داشته باشد.
فعالیت کل نمونه نباید از 3٫7×10⁷ بکرل (1×10⁻³ کوری) تجاوز کند.
در صورتی که غلظت مس یا آهن از حد بالای قابل اندازه‌گیری تجاوز کند، رقیق‌سازی نمونه با آب مقطر تا ۱۰۰ برابر مجاز است، به‌طوری‌که غلظت‌ها در بازه قابل اندازه‌گیری قرار گیرند.
اگر غلظت عنصر مورد نظر در نمونه کمتر از ۱۰ میلی‌گرم در دسی‌متر مکعب (mg/dm³) باشد، لازم است نمونه از طریق تبخیر غلیظ گردد.
نمونه تهیه‌شده در دو فنجان نمونه ریخته شده، در یک کارتریج قرار گرفته و در اسپکترومتر تحلیل می‌شود.
آنالیز به‌صورت خودکار و طبق برنامه‌ای از پیش تعیین‌شده انجام می‌گیرد.
بسته به هدف آنالیز، امکان تعیین یکی یا هر دو عنصر (مس و آهن) وجود دارد.
محدوده غلظت مس یا آهن قابل تعیین در محلول از ۱۰ تا ۵۰۰۰ میلی‌گرم در دسی‌متر مکعب (mg/dm³) است. برای انجام دو اندازه‌گیری هم‌زمان حدود ۱۰ سانتی‌متر مکعب (cm³) نمونه مورد نیاز است.